Rano: wstałem trochę wcześniej i nie mogłem oczom uwierzyć. Na termometrze było +10 stopni- upał :-)
Udało się zebrać w miarę sprawnie, więc zjechałem do Sopotu łagodnym Rejem i nad morzem stwierdziłem, że mam jeszcze chwilkę, więc skoczyłem sobie jeszcze do Parku Północnego i dopiero do pracy.
Jechało się świetnie: było ciepło, padał lekki (prawie jak wiosenny) deszczyk- pełen wypas :-).

Powrót: spieszyłem sie do domu, więc standardową trasą prosto do domu. Ciepełko.

Dziś w drodze powrotnej znowu spotkałem masakratora Grzegorza :-)
Ale dziś to ja ciągnąłem na Reja do samej góry i nie dałem się wyprzedzić :-).
Nie było lekko, ale było warto :-D.

:-) i nagle siły wróciły :-)
Rano: temp. niby +3 stopnie, ale odczuwalna przy zjeździe Reja na pewno poniżej zera. Rano jak jechałem, słońce wisiało nisko nad horyzontem i wyglądało jak rozgrzany do czerwoności palnik kuchenki :-) Jak wracałem, było jeszcze niżej- tylko że z drugiej strony, i wyglądało dokładnie tak jak rano :-).
Rano rower nawet z górki nie chciałe jechać, więc stwierdziłem, że chyba trzeba jednak w końcu napompować kółka :-)

Po pracy, przed wyjazdem dopompowałem kółka, i nagle .... jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki siły wróciły :-) Jechało się dużo lepiej niż ostatnimi czasy. Co to znaczy napompować kółka :-D

Rano: temp. ok. 5 stopni. Najkrótszą do pracy.

Powrót: do ronda w Brzeźnie i przez Reja i Owczarnię powrót do domu.

Rano: ciepło, ok. 6 stopni, najkrótszą do pracy. W czasie jazdy nie padało, ale padało wcześniej więc mokro.

Powrót: po pracy 2 rundki: rondo w Brzeźnie- Park Północny w Sopocie, potem standardowo przez Reja i Owczarnię do domu. W drodze trochę kropiło momentami,ale jechało się dobrze.

Rano: ciepło, ok. 7 stopni, najkrótszą do pracy.

Powrót: standardowo do domu.

Nic ciekawego.

Rano: dziś ciepło, prawie 5 stopni. Najkrótszą do pracy.

Powrót: właściwie ciepło. Po pracy skręciłem sobie 2 rundki nad morzem: rondo w Brzeźnie-Park Północny w Sopocie. Przyjemnie się jechało, poza drobnym faktem, że moje mięśnie już śpią na zimę :-( Za nic nie chcą zapodawać.
Potem standardowy powrót przez Reja i Owczarnię do domu.

Rano: ok. 1,5 stopnia na termometrze. Niby tyle co wczoraj, jednak miałem wrażenie, jakby było zimniej niż wczoraj. Rano najkrótszą do pracy. Dziś już wyschły ochraniacze na buty i rękawice- więc droga minęła w miłym ciepełku :-)
Nowe ciuchy są bardzo ciepłe. Dziś dla odmiany, jak skręcałem ze Spacerowej do Gołębiewa, jakiś uprzejmy kierowca zwolnił, mrugnął światłami i mnie przepuścił.
Pozdrower i dzięki mu za to :-) Jak przyjemnie by się jeździło, gdyby wszyscy byli tak uprzejmi.

Powrót: dla odmiany w drodze powrotnej cieplej niż wczoraj. Po pracy pokręciłem sie troszkę rekreacyjnie nad morzem. Z pracy do ronda w Brzeźnie, potem do Parku Północnego w Sopocie, znowu do ronda w Brzeźnie i przez Reja i Owczarnię standardowo do domu. Moje mięśnie już stanowczo zapadły w zimowy sen :-( Jazda tylko tempem rekreacyjnym, szybciej nie da rady. Mimo to jechało się bardzo przyjemnie. Szkoda tylko że już tak szybko robi się ciemno.

Rano: już dość zimno, jak wychodziłem było 1,5 stopnia. Po drodze były nawet miejsca, gdzie na trawie był szron, więc musiały być w nocy przygruntowe przymrozki już. Dziś testowałem nowy komplet ciuchów i butów (wczoraj zakupionych w Decathlonie). Kurtka okazała się bardzo ciepła, nawet jeszcze za ciepła- zacznę ją używać chyba dopiero, jak wejdą mrozy. Spodnie na szelkach- super ciepłe- też na mrozy. Za to buty- nadają się chyba tylko na letnie jeżdżenie.
Kupić i tak musiałem, bo moje się rozpadają, ale jeździć w nich będę dopiero po zimie. Do pracy najkrótszą drogą a i tak się spóźniłem, bo przy skręcie ze Spacerowej do Gołębiewa postałem sobie z 5 minut :-( Z przeciwka jechał sznur samochodów dokładnie jeden za drugim i nikt nawet przychamować nie chciał, żeby mnie przepuścić. Po dłuższym staniu w końcu się wkurzyłem i włączyłem moją "czołówkę" na kasku i popatrzyłem się :-D na nadjeżdżających kierowców. I po chwili już mnie ktoś przepuścił :-) Co znaczy siła dobrej czołówki.

Powrót: z pracy rekreacyjnie do ronda w Brzeźnie (lajtowym tempem, bez ciśnienia) i powrót do Sopotu, Reja i standardowo przez Owczarnię do domu.

Przed chwilą napisałem prawie całą relację i mi wsiorbało :-(, bo ze zmęczenia coś nacisnąłem (nie wiem co) że cała relacja znikła- a cofnąć już się nie dało.
W związku z tym relacja musi poczekać, aż będę miał czas.
Aktualizacja 17.10.2011 godz.00:50:
Przed chwilą przeczytałem relację z Harpa Turysty, z którym (a dokładnie za którym) miałem przyjemność jechać. W zasadzie nie muszę już nic pisać, bo Turysta napisał wszystko i do momentu rozstania wszystko przebiegało tak jak napisał Turysta, a po rozstaniu ja już nie miałem siły na nic więcej poza powrotem na metę. Przed rozstaniem przytrafiło mi się nagłe wyłączenie prądu- już to miewałem wcześniej :-( więc wola walki spadła dokładnie do zera i jedyne co mogłem zrobić, to wrócić na metę :-(
Teraz trochę żałuję, bo wiem że mogłem jeszcze pokusić się o zdobycie przynajmniej jeszce jednego PK, ale wtedy było to już ponad moje siły.
Harpa ukończyłem, wg wstępnych wyników na 215 miejscu na 350 sklasyfikowanych, więc tragedii chyba nie ma- ostatni na szczęście nie byłem.

Szczególne podziękowania dla Turysty, który był Kierownikiem całej wycieczki: on zaplanował trasę, on cały czas prowadził, a ja tylko starałem się nadążać za nim.

Garść moich dygresji:
W przeciwieństwie do Turysty, ja jakoś strasznie nie marzłem, ale to dzięki temu, że byłem ubrany tak jak jeżdżę w zimie. Oczywiście było mi mocno chłodno, ale jeszcze nie tak, żebym marzł. Największym mankamentem było to, że jechałem w bucie z przełamaną w połowie podeszwą, więc już przed startem miałem mokro w jednym bucie a bardzo szybko (w tym błocie) w obu butach chlupała mi woda- pomimo neoprenowych ochraniaczy na buty, które nawiasem mówiąc co chwilę zjeżdżały z butów w tym błocie.

Byłem pozytywnie zaszokowany, jak cienkie (praktycznie szosowe) oponki, które mam w Unibike'u, szły prawie jak traktor po błocie. W pewnym momencie nawet jacyś goście na góralach pytali się co ja mam za opony, że tak idą po błocie.

Na mecie rozmawiałem z jednym gościem, który (jak mówił) startował już 11-ty rok w Harpie i ten był najbardziej hardkorowy ze wszystkich w których startował.
No tak, pomyślałem- żeby nie było za łatwo na pierwszy raz, to musi być hardkorowo. To oznacza, że następnym razem (jeżeli będzie) może być już tylko lepiej :-)

Nigdy nie pomyślałbym, że to będzie tak błotnista masakra: błoto po kostki, bajora wody (na drodze) po wjechaniu w które nogi chowały się pod wodą to był standard i mieliśmy tego pod dostatkiem. Do tego trafiło nam się przenoszenie rowerów przez jakieś błotniste strumienie.

Wydaje mi się, że nie był to standardowy Harp, gdzie (tak mi się wydaje) chodzi o to, żeby znaleźć najlepszy skrót przez lasy i bezdroża, żeby przemieścić się od jednego PK do drugiego. W przypadku tego Harpa (wg mnie) lepiej było nadłożyć 10 km szosą, niż przepychać się 2 km polnymi drogami, bo praktycznie każdy zjazd z asfaltu to było przebijanie się w błocie po osie- co pochłaniało ogromne ilości czasu ale i sił.

Podsumowanie: trochę jestem zadowolony, trochę pozostał niedosyt. Jeżeli chodzi o wynik- szału nie ma. Ja chyba jednak wolę szosę. Czy się jeszcze wybiorę? To się zobaczy. Nie jest moim celem życiowym i największym szczęściem wytaplać się w błocie po pachy i spędzić cały następny dzień na mizernych próbach doprowadzenia garderoby i sprzętu do choćby względnego porządku. Nie mówiąc o tym, że sprzęt tak dostał w tyłek, że w rowerze jeszcze nie wiem czy nie będę musiał wymienić napędu a buty musiałem dziś kupić nowe :-(

Dzięki uprzejmości Turysty mogę zamieścić kilka zdjęć z Harpa:

Harpagan 42- próby spania przed © marchos

Harpagan 42- na PK 13- Słobity przepust © marchos

Harpagan 42- błoto na drodze, błoto na rowerze, błoto wszędzie © marchos

Harpagan 42- kwintesencja © marchos