Ten sport ekstremalny, to oczywiście rundka do ronda w Brzeźnie po pracy.
Prędkość 35 do momentami nawet 40 km/h, mijanki na milimetry, uskakujący w ostatniej chwili rolkarze jadący całą szerokością, łażący beztrosko piesi po ddr, jacyś maruderzy na rowerach jadący zygzakiem, tłok i ścisk.
TO SIĘ NAZYWA SPORT EKSTREMALNY :-) I DAJE MNÓSTWO ADRENALINY.
Do tego jeszcze gorąco.

+przymusowa rundka po osiedlu

oj dziś już oczami wyobraźni widziałem, jak sunąc po asfalcie (tak tak sunąc nie jadąc) wpadam wprost pod koła samochodu, ale ...... ufff.....udało się :-)

A działo się to rano:
Jak wstałem, zobaczyłem że lekko popaduje deszcz i jest poniżej 9 stopni.
Ponieważ stwierdziłem, że nie pada zbyt mocno to nie założyłem ochraniaczy na buty, pojechałem w krótkich galotach i tylko zarzuciłem cieniutki ortalionik na króki rękawek.
To był jednak błąd, bo okazało się że pada bardziej niż mi się wydawało- wszędzie stojąca woda, kałuże i do tego zimny wiatr. Szybko skóra na nogach przemarzła aż do bólu :-( a do tego w butach szybko zrobiło się mokro.

Ale wszystko to nic, w porównaniu z tym, jak ślisko było na drodze- o czym wkrótce się przekonałem. Po raz chyba już 3-ci rondo Płażyńskiego w Sopocie przyprawiło mnie o palpitację. To już chyba 3-ci raz wpadłem tam w poślizg :-(, tylko 2 wcześniejsze razy było po prostu lekko przymrożone.

Jechałem sobie Polną w dół do ronda mając ok. 4 dych na liczniku. Kiedy się do niego zbliżałem, zobaczyłem że na rondo wjeżdżają od strony centrum Sopotu samochody (kilka jeden za drugim), zacząłem więc hamować. Jakież było moje zdziwienie i szok, kiedy poczułem, że przednie koło zaczyna mi się ślizgać i odjeżdżać w bok. W tym momencie oczami wyobraźni zobaczyłem jak na wstępie.
Nie wiem jakim cudem i jak mi się to udało, ale wykonując jakieś piruety, odbijając się jedną nogą od asfaltu, od krawężnika a na koniec prawie wylatując przez kierę udało mi się: po pierwsze zatrzymać się przed wjazdem na rondo a po drugie nie wyłożyć się na glebę i nie wpaść pod jadące samochody ...... ufff.
Chyba św. Krzysztof tam na górze czuwa nade mną i kręci głową z niedowierzaniem :-D. To rondo jest dla mnie i pechowe i szczęśliwe, bo to już 3-ci raz kiedy wpadam tam w poślizg, ale ze wszystkich opresji wyszedłem obronnym kołem :-)
I to zawsze ślizgam się tam Zenonem. Chyba te oponki nadają się tylko na suchy asfalt.

W drodze powrotnej przetestowałem nowo oddany odcinek ddr wzdłuż Bitwy Pod Płowcami (od ronda Hestii do ronda Płażyńskiego), o którym powiedziała mi dziś Aniathema. Jedzie się nią naprawdę przyjemnie. Chyba przerzucę się tam z nadmorskiej z dojazdami.