No i stało się ..... niestety .... dziś potrącił mnie samochód, na drodze rowerowej na skrzyżowaniu, na moim zielonym :-( ale po kolei.
Rano: super pogoda, tylko -6 stopni, w nocy pięknie dosypało śniegu, więc jechało się cudownie- trasa maksymalnie okrężna, miejscami dziewiczy śnieg- mój ślad był pierwszy. Miejscami ślady innych opon-kilku rowerzystów po drodze.
Powrót: dalej super pogoda -5 stopni więc decyzja pełna trasa okrężna. Jechało się super....niestety nie udało się dojechać do domu.
5 km przed metą zostałem trafiony centralnie w bok przez skręcający samochód na moim zielonym na drodze rowerowej. Ciekawe doświadczenie: poczułem uderzenie w bok usłyszałem odgłos trzaskających plastików, rower został efektownie wybity w górę, ja poleciałem na maskę samochodu barkiem i na plecak a potem zjechałem na ziemię i glebnąłem plecami na plecak (na szczęście plecak był wypchany ciuchami z pracy do prania i innymi rzeczami, więc wspaniale zamortyzował upadek. Rower wylądował jakieś 2-3 metry z przodu. Po wypadku zaczęły mi drętwieć ręce, brzuch i twarz, więc świadkowie zawołali pogotowie. Pogotowie przebadało mnie i okazało się że drętwienie rąk, twarzy i brzucha wzięło się z hiperwentylacji (w szoku tak szybko oddychałem, że w moim organizmie zgromadziło się za dużo tlenu- stąd drętwienie). Tak poza tym nic nie bolało- dużo bardziej się potłukłem jak mi jakiś czas temu pieszy wlazł na ścieżkę i zaliczyłem glebę przez niego.
Pani kierowca dostała mandat od policji, bardzo przepraszała i mówiła że mnie nie zauważyła- no cóż nie miałem pretensji, każdemu może się zdarzyć zagapić- całe szczęście że nikomu nic się nie stało (poza małym siniakiem na nodze :-)
Mój rower niestety gorzej zniósł kraksę: potłuczona tylna lampa, pogięte przednie koło, pokrzywiona korba, co jeszcze to zaraz będę dopiero dokładnie oglądał.
Natomiast samochód kobiety która mnie potrąciła ma przód nieźle zmasakrowany- cały przedni zderzak poszedł w drzazgi- to chyba pedały i korba mojego roweru. Dobrze że było ślisko na ulicy to rower elegancko się śliznął i nie mam połamanej nogi. Ogólnie ciekawe doświadczenie (szczególnie że nic mi się nie stało). Na szczęście do domu resztę trasy dowiózł mnie mój Szwagier- dzięki mu wielkie za to. Wymarzłem tylko strasznie w czasie tych wszystkich formalności kiedy stałem na świeżym powietrzu na mrozie.
Pozdrower dla wszystkich którzy to czytają.